W pracy z najmłodszymi dziećmi cierpliwość stanowi fundament każdego działania . Gdy dwulatek po raz czwarty próbuje samodzielnie założyć buty na niewłaściwe nogi, doświadczona opiekunka wie, iż obserwuje istotny moment nauki, a nie przeszkodę do pokonania.
Prawdziwa cierpliwość przejawia się w drobnych gestach codzienności. Pozwalasz dziecku na samodzielne zjedzenie jogurtu, choć połowa wyląduje na ubranku. Czekasz na zakończenie długiej dziecięcej opowieści. Zachowujesz spokój, gdy w jednej chwili jedno dziecko płacze, drugie potrzebuje przewinięcia, a trzecie rozlewa sok. Nadawanie priorytetów, reagowanie na to, co pilne, bez tracenia wewnętrznej równowagi — tego uczy się powoli, przez doświadczenie.
Intuicja w czytaniu dziecięcych sygnałów
Małe dzieci pokazują swoje potrzeby przez zachowanie i emocje, dlatego opiekunka musi uważnie obserwować to, czego nie wyrażają słowami. Czas