Malownicza ruina za wsią to autentyczny zamek rycerskiego rodu, którego przedstawiciele mogli walczyć pod Grunwaldem. Rycerski ród osiadł w tej okolicy pod koniec XIV wieku. Siedzibę kamienną wzniesiono prawdopodobnie na początku wieku XV.
Zamek w Bąkowej Górze to budowla pochodząca końca średniowiecza i nosi cechy gotyku oraz renesansu. Kamienna warownia służyć miała rodzinie Bąków herbu Zadora. Ród pochodzi z Zadorczyków i ma wspólne korzenie z Lanckorońskimi. Obronne mury powstały w czasach, gdy Bąkowie pełnili funkcje podkomorzych sieradzkich i kasztelanów rozprzańskich.
Z różnych gałęzi rodu herbu Zadora wywodzą się rodziny zadorczyków Lanckorońskich, Wodzisławskich, Rusockich, Paszkowskich, Chrząstowskich i Rozpierskich. Właśnie Rozpierscy, jak wywodzą heraldycy, Wysoką Górę będącą ich własnością nazwali Bąkową Górą. Osiadł w niej Pakosław z synem Zbigniewem pod koniec XIV w.
https://trybunalski.pl/wiadomosci/choc-to-nie-islandia-sa-gejzery-i-to-w-niebiesko-zielonym-kolorze-niesamowite-widoki-w-rezerwacie-30-kilometrow-od-piotrkowa-zdjecia/5iex9THl7JAShrdAn2xIZamek Bąków na Bąkowej Górze
Powstanie zamku jest wiązane z rodziną Bąków, należącą do rodu Zadorczyków. W XV w występują wzmianki o Zbigniewie Bąku z Góry będącej jego siedzibą. Data powstania zamku jest uściślona przez badania archeologiczne do I połowy XV w.
W XVI lub XVII wieku przeprowadzono w zamku remont. Zostały wówczas zamurowane schody oraz prawdopodobnie wymieniono kamieniarkę na renesansową. Jako właściciele Bąkowej Góry występują również Łascy, Małachowscy do końca XVIII w., Ostrowscy w XIX w. i Potoccy w wieku XX.
Budowla ma styl gotycko-renesansowy. Ruiny zamku znajdują się są na wzgórzu położonym około kilometra na zachód od osady Bąkowa Góra w gminie Ręczno.
Ściany wzniesiono z miejscowego kamienia - wapienia. Wiązanie kamieni to tak zwany petit appareil, czyli z ciosów obrobionych jedynie dla wykonania głównych elementów konstrukcyjnych, gdy resztę muru stanowi drobny, małoobrobiony kamień. Narożniki wykonano z dużych ciosów, a detale kamieniarskie z piaskowca.
Zamek powstał na planie prostokąta o wymiarach 14×30 m. Od strony zewnętrznej ściany wschodniej występuje prostokątny występ muru określany jako baszta lub wieża bramna. Podobny jest występ po stronie zachodniej. Ściany zostały częściowo zrekonstruowane w 1991 r.
Zachodni otwór służy w tej chwili jako furta do wnętrza. Wschodnia - z ryzalitem pośrodku. Widoczne ślady otworów po strzelnicach.
https://trybunalski.pl/wiadomosci/historia/piotrkow-trybunalski-na-fotografiach-z-samolotu-tak-miasto-wygladalo-w-1967-roku-zdjecia/9uKsV0rEiwawkOFkh08GBąkowie herbu Zadora
Przedstawiciele rodu Bąków z Bąkowej Góry należeli do grona najbliższych współpracowników króla Władysława Jagiełły.
Pakosław, który prawdopodobnie wybudował zamek, był przedstawicielem rodu Bąków, którego przodkowie pochodzili Bąkowej Góry i Grodkowic. Zmarł w 1433 roku. Pełnił funkcje podkomorzego sieradzkiego (od 1410) oraz kasztelana rozprzańskiego, a wczesniej marszałka nadwornego króla w latach 1399-1409.
Jego syn Zbigniew Bąk herbu Zadora był dyplomatą, kasztelanem małogoskim (1462-1467), kasztelanem rozprzańskim (1469-1472), dworzaninem i zaufanym królów dynastii Jagiellonów. Jako wielokrotny poseł wysyłany był w trudnych misjach dyplomatycznych. Król Władysław III Warneńczyk w 1443 nakazał wyróżnić go wraz z najwaleczniejszymi rycerzami polskimi i węgierskimi na wyprawie przeciwko Turkom, uwieczniając jego herb rodowy w katedrze w Budzie. Zbigniew zmarł w 1472 roku.
Po śmierci Zbigniewa jego majątek został podzielony. Bąkowa Góra stała się własnością Łaskich, a następnie Małachowskich.