Oparzenia i odmrożenia to uszkodzenia skóry, które mocno się od siebie różnią. Mają odmienne przyczyny powstania, objawy oraz zalecenia związane z leczeniem. Jest jednak jedna kwestia, która je łączy – często wymagają adekwatnej oceny i odpowiedniego zabezpieczenia medycznego. Zaniedbanie może mieć poważne konsekwencje, szczególnie jeżeli zmiany są zaawansowane. Kiedy należy wezwać specjalistów, a kiedy można poradzić sobie samodzielnie? Sprawdźmy.

Stopnie oparzeń – od zaczerwienienia po zniszczenie tkanek

Oparzenia to uszkodzenia skóry powstałe na skutek działania wysokiej temperatury, substancji chemicznych, prądu elektrycznego lub promieniowania. Klasyfikacja opiera się głównie na ocenie głębokości ran. W ten sposób wyszczególnia się 4 stopnie oparzeń:

• stopień I – obejmuje wyłącznie naskórek; objawia się zaczerwienieniem, bólem i niewielkim obrzękiem; skóra może być sucha i uwrażliwiona; zwykle goi się samoistnie w ciągu kilku lub kilkunastu dni i nie pozostawia blizn,
• stopień II – obejmuje naskórek i część skóry adekwatnej; towarzyszy mu silny ból i pęcherze wypełnione płynem surowiczym; gojenie może trwać choćby kilka tygodni i nierzadko pozostają po nim blizny,
• stopień III – skóra ulega uszkodzeniu na całej grubości; tkanki stają się twarde i przypominają wosk; rany nie bolą, ponieważ zakończenia nerwowe są zniszczone; gojenie trwa bardzo długo, często konieczny jest przeszczep,
• stopień IV – uszkodzenie obejmuje struktury podskórne, takie jak mięśnie czy kości; dochodzi do zwęglenia i martwicy tkanek.

W przypadku oparzeń I stopnia można zastosować metody domowe, czyli łagodne schłodzenie skóry i zabezpieczenie jej oddychającym opatrunkiem. Dodatkowym wsparciem mogą być środki do stosowania miejscowego, takie jak te na stronie https://aptekadlarodziny.pl/masci-na-oparzenia-i-odmrozenia.html. Kolejne stopnie wymagają pilnej konsultacji lekarskiej. o ile oparzenie obejmuje znaczną część ciała, twarz, dłonie, stopy, okolice intymne lub drogi oddechowe, nie wolno zwlekać.

Stopnie odmrożeń – od mrowienia po utratę czucia

Odmrożenie to uszkodzenie tkanek wywołane długotrwałą ekspozycją na niskie temperatury, szczególnie przy dużej wilgotności powietrza i wietrze. Najczęściej pojawia się w obrębie palców rąk i stóp, nosa bądź uszu. Podobnie jak w przypadku oparzeń odmrożenia klasyfikuje się na podstawie ich zaawansowania. Skala również jest czterostopniowa:

• stopień I – to najłagodniejsza forma, w której dochodzi do zblednięcia, a następnie zaczerwienienia skóry; może pojawić się mrowienie, pieczenie lub drętwienie danego obszaru; ogrzaniu niekiedy towarzyszy ból; zmiany są odwracalne,
• stopień II – na skórze powstają pęcherze z płynem, skóra jest bolesna i opuchnięta; uszkodzenia są poważniejsze, jednak wciąż możliwa jest całkowita regeneracja;
• stopień III – obejmuje całą grubość skóry; na wierzchnich warstwach pojawia się martwica; tkanki są sine i twarde; może być konieczna amputacja,
• stopień IV – martwica sięga tkanek głębokich; w przypadku odmrożeń palców czy uszu może dojść do samoistnej amputacji.

Odmrożenia zawsze powinny być traktowane z ostrożnością. Przy I stopniu można samodzielnie ogrzać ciało, ale należy robić to powoli. Kontakt z gorącą wodą może spowodować dalsze uszkodzenie tkanek. Bardziej zaawansowane stopnie odmrożeń wymagają pilnej pomocy medycznej.