Po wielu latach powróciłem do lektury pracy wybitnego historyka Jerzego Łojka (1932-1986): „Agresja 17 września 1939. Studium aspektów politycznych”. Praca ta wydana była jeszcze w podziemiu w 1979 r. Uzupełnione wydanie ukazało się w 1982 r., a kolejne w 1990. To ostatnie wydane zostało nakładem Instytutu Wydawniczego PAX (w nawiasach nr stron z tego wydania). Powróciłem do lektury wzbogacony doświadczeniami zarówno życia w PRL, jak też w III RP, ale także emeryta, który ma czas zagłębić się w problematykę prezentowaną i analizowaną przez Autora. Właśnie z tej perspektywy nabrałem jeszcze większego szacunku do profesora Jerzego Łojka, a szczególnie do trafności jego spostrzeżeń i wniosków. Być może ma to związek z moimi obserwacjami i niepokojami związanymi z funkcjonowaniem poszczególnych ekip rządzących naszym państwem po 4 czerwca 1989 r.